(علمی - پژوهشی)

بندر صیادی عسلویه در جنوب شرقی استان بوشهر از جمله بنادر صیادی قدیمی کشور بشمار می­رود. پیشروی سریع خط ساحلی مخزن بالادست موج شکن اصلی در چند سال اخیر و رسوبگذاری در دهانه ورودی بندر به مشکلاتی جدی در بهره­برداری از بندر منجر گردیده است. در مقاله حاضر با استفاده از مشاهدات بازدیدهای میدانی، تحلیل رسوب شناسی نمونه­های رسوبی اخذ شده و مقایسه نقشه­های آبنگاری جهت تعیین نرخ و روند رسوبگذاری در بالادست بندر، علت رسوبگذاری سریع و منشأ این رسوبات مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهای آماری نمونه­های رسوبی استخراج شده و بررسی­های کانی­شناسی، مورفوسکوپی و مورفومتری توسط میکروسکوپ انکساری بر روی آنها انجام گردیده است. نتایج نشان می­دهد درحالیکه اثر چندانی از منبع مرجانی در بین رسوبات سواحل غربی منطقه­ی نمونه گیری شده دیده نمی­شود، با نزدیک شدن به بندر صیادی عسلویه قطعات مرجانی قابل ملاحظه­ای در رسوبات مشاهده می‌گردند. بررسی نمونه­ها موید بیشتر بودن رسوبات آواری در گذشته و همچنین افزایش رسوبات کربناته در سال­های اخیر می­باشد. مشاهدات محلی و تحلیل نمونه‌ها افزایش تنش رسوبی، به عنوان یکی از عوامل کاملاً مخرب بر روی مرجانها، را مشخص می‌کند که به کاهش قابل ملاحظه صخره­های مرجانی توده­ای و جانداران دریایی مرتبط منجر شده است. واضح است که عملیات احیاء زمین و ساخت و سازهای وسیع انجام شده به بالا رفتن بار رسوبی منجر شده است. این مسئله عامل افزایش قابل ملاحظه رسوبات کربناته و رسوبگذاری شدید در بندر می­باشد. بررسی­ها احداث رانه­گیر رسوبی و لایروبی لنگرگاه را به عنوان بهترین گزینه مرتفع نمودن مشکل رسوبگذاری در بلندمدت ارائه می‌کند.