قابلیت مانور یک جنبه مهم در طراحی شناورها است. با توسعه و بهرهبرداری از منابع اقیانوس ها حمل و نقل دریایی در حال افزایش است. قابلیت توقف تاثیر زیادی روی ایمنی مانور کشتی برای کشتیهای بزرگ دارد. بنابراین، مطالعه رفتار کشتی در حین مانور توقف برای اطمینان از ایمنی ناوبری ضروری است. در این مطالعه، مانور توقف به صورت مستقیم و با تداخل بین بدنه و پروانه کشتی، معادلات متوسط زمانی ناویر استوکس و نرمافزار تجاری Star-CCM+ مورد بررسی قرار گرفتهاست. شناور شناخته شده KVLCC2 به منظور مطالعه بر روی پارامترهای مانور توقف انتخاب شدهاست. برای رسیدن کشتی به سرعت طراحی تست خودرانش با استفاده از یک کنترلر انتگرالی انجام شدهاست. تایید و اعتبارسنجی نتایج مطابق با توصیههای ITTC مورد مطالعه قرار گرفتهاست. از مقایسه نتایج به دست آمده در تست خودرانش و همچنین مانور توقف با برخی از دادههای آزمایشگاهی موجود دقت قابلقبولی به دست آمد و جزییات پارامترهای جریان، شامل توزیع فشار و الگوی ویک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
هیدرودینامیک کشتی دریافت: 1401/6/15 | پذیرش: 1401/12/16
ارسال پیام به نویسنده مسئول