شناسائی و پهنهبندی مناطق و رخسارههای جزر و مدی که نقش تعیین کنندهای در مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی دارد، هدف این پژوهش بوده است. روش پژوهش بر اساس تفسیر کارشناسی گستره مکانی مهکشند نجومی (HAT)، بیشینه مهکشند و کهکشند بر تصاویر ماهوارهای Sentinel-۲A سال ۲۰۱۸ با قدرت تفکیک مکانی ۱۰ متر به ترتیب برای تعیین مرز مخاطره آبگرفتگی بلند مدت، مناطق فوق جزرومدی و زیر جزرومدی و به تعبیری عرصه مخاطره کوتاه مدت بوده است. در منطقه ساحلی استان بوشهر، عرصهای به مساحت ۸۱ هزار هکتار در معرض آبگرفتگی بلند مدت، ۱۵ هزار هکتار در معرض آبگرفتگی ماهانه و ۵/۵۳ هزار هکتار در معرض آبگرفتی روزانه هستند. نتایج نشان داد که بالغ بر ۶۲ درصد سواحل استان بوشهر جزر و مد غالب است. پیاده سازی کاربری مطلوب اراضی در منطقه ساحلی استان بوشهر بدون توجه به این مخاطره میسر نبوده و در مقابل باید از این اراضی برای آبزیپروری، شورورزی و جنگلکاری حرا استفاده شود.