پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای باقریه

احمد ایزدی، محسن صادقیان، پویا باقریه،
دوره ۲۱، شماره ۴۵ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده

وقوع خرابی در سازههای مهندسی خصوصا سازههای دریایی و سازه بدنه شناورها باعث ایجاد خسارتهای اقتصادی، جانی و زیست محیطی میشود. از اینرو تشخیص و پیشبینی وقوع خرابی در این سازهها بسیار حیاتی و مهم میباشد. در این شرایط، مهندسان استفاده از عملیات پایش سلامت سازه را به عنوان راهی مناسب جهت پیشگیری از فروپاشی سازه معرفی نموده­اند. روند پیاده­سازی عملیات پایش سلامت سازه شامل چند مرحله است که یکی از مهمترین و چالش­برانگیزترین مراحل، مربوط به جایگذاری حسگرها بر روی سازه است. روش­های تئوریک متعددی جهت یافتن بهترین موقعیت­ها برای جایگذاری حسگر بر روی یک سازه­ وجود دارد. در این مقاله، تعدادی از روش­های مرسوم بر روی یک مدل از سازه شناور پیاده­سازی شده و نتایج حاصل از آن­ با یکدیگر  مقایسه شده­­اند. برای این منظور، ابتدا مشخصات ارتعاشی مدل سازه یک شناور با انجام آنالیز مودال استخراج شده و در ادامه بهترین موقعیت­های پیشنهادی جهت جایگذاری حسگرها با توجه به روش­های مختلف بهدست می­آید. نتایج بهدست آمده نشان می­دهد که روش مستقل موثر به نسبت سایر روش­ها، موقعیت­های پیشنهادی خود را به شکل بهتری در سرتاسر سازه بدنه شناور توزیع کرده است، در شرایطی که موقعیت­های پیشنهادی سایر روش­ها در چند ناحیه­ی کوچک از شناور متمرکز شده­اند.


صفحه ۱ از ۱     

Creative Commons License
International Journal of Maritime Technology is licensed under a

Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.