در این مقاله، یک مدل محاسباتی جدید با شرایط و مشخصات مناسب برای تخمین تنشهای حداکثر در محل برخورد تقویتکنندههای طولی با فریم عرضی تحت اثر بارهای جانبی یک جداره ارائه شدهاست. بدلیل اهمیت این نقاط از نقطهنظر خستگی و نیز وابستگی تحلیلهای خستگی به مقادیر تنشهای حداکثر در نقاط بحرانی، انجام تحلیلهای کامل المان محدود با توجه به تنوع طرحها و موقعیت مکانی آنها، کاری وقتگیر و پرهزینه میباشد. این موضوع مخصوصا در مراحل اولیه طراحی که هنوز مشخصات دقیق اعضای سازهای تعیین نشده و نیاز به تحلیل خستگی وجود دارد، حائز اهمیت میباشد. در مدل محاسباتی پیشنهاد شده میتوان حداکثر ضرایب تمرکز تنش در جزئیات سازهای محل برخورد تقویتکننده طولی و فریم عرضی را تنها با یک تحلیل ساده المان محدود تخمین زد. بمنظور ارزیابی، نتایج حاصل از این مدل با تنشهای موضعی حاصل از تحلیل کامل جداره قسمت میانی یک نفتکش تک جداره به کمک نرم افزار ANSYS ، مقایسه شده و نتایج نشان میدهد که مقادیر ضریب تمرکز تنش با روش ساده به مقدار 10 الی 15% بیشتر برآورد شدهاند که این میزان خطا میتواند با اختیار ضریب اطمینان مناسب در طراحی اولیه لحاظ شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |