محمدرضا نگهداری، عطا ا... قره چائی، ابوذر ابراهیمی، محمدرضا بابایی،
دوره ۲۰، شماره ۴۲ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
چندین هزار فروند شناور سنتی ایرانی از نوع لنج در خلیجفارس و دریای عمان تردد میکنندکه نقش مهمی در زندگی و معیشت بسیاری از مردم در این پهنه ساحلی هستند. ساخت شناورهای سنتی بیشتر بر اساس تجربه بوده و بر خلاف شناورهای تجاری مدرن، بر اساس محاسبات پیشرفته مهندسی، مدلسازیهای پیچیده کامپیوتری و تستهای آزمایشگاهی ساخته نشدهاند؛ بنابراین بهینهسازی و کاهش سوخت مصرفی آنها حائز اهمیت بوده و اگر بتوان بهگونهای بازدهی این نوع شناورها را افزایش داد، این امر قدمی بزرگ در راستای افزایش کارایی شناورهای سنتی به شمار خواهد آمد.
در این تحقیق با درنظرگرفتن فرم بدنه شناور نمونه و ارائه چند فرم بدنه اصلاح شده، با مدلسازی عددی در نرمافزارSTAR CCM+ ، فرم بدنه بهینه با کمترین مقاومت هیدرودینامیکی مشخص شد.
نتایج نشان میدهد مقاومت بدنه شناور با اصلاح فرم پاشنه حدود ۱۰ درصد کاهش یافته،که این مقدار با اصلاح فرم سینه به حدود ۲۰ درصد میرسد. بدینترتیب با اصلاح فرم پاشنه شاهد کاهش۱۳ درصدی مصرف سوخت میشویم،که این مقدار با فرم سینه اصلاح فرم سینه به حدود ۳۰ درصد میرسد. |