موج یکی از مهمترین نیروهای محیطی در دریاست که قادر است نیروهای عظیمی به سازه‌های دور از ساحل، سازه‌های ساحلی و شناورها وارد نماید. اما به علت تصادفی بودن امواج، بدست آوردن نیروی هیدرودینامیکی وارد از آنها بر سازه‌های دریایی از پیچیدگی زیادی برخوردار می‌باشد. در این بین می‌توان به نقش مدل ریاضی- تجربی موریسون[1] که جهت برآورد نیروی امواج بر المانهای استوانه‌ای سازه‌های لاغر به کار می‌رود، اشاره نمود. درتحقیق حاضر با به کارگیری داده‌های حاصل از آزمایشات بزرگ مقیاس انجام شده در فلوم موج، اثرات امواج تصادفی بر پایه‌های استوانه‌ای با سطح زبر مورد بررسی قرار خواهد گرفت. سپس سینماتیک ذرات‌ آب توسط تئوری موج غیرخطی مرتبه پنجم استوکس[2] (روش فنتون[3] ) تخمین زده می‌شود. در نهایت با به کارگیری روش شناسایی سیستم  (System Identification)که به روشSI  معروف است، ضرایب هیدرودینامیکی موجود در معادله موریسون محاسبه خواهد شد. مقایسه نیروی هیدوردینامیکی تخمین زده شده به کمک معادله موریسون با مقادیر اندازه‌گیری شده، نشان می‌دهد که گرچه معادله موریسون کاربردی‌ترین راه حل موجود جهت برآورد نیروی امواج روی اعضای استوانه‌ای شکل لاغر می‌باشد، اما خطاهای آن در جهت محافظه کارانه نیز قابل توجه است.